رباتیک

یکی از زیرشاخه‌های رشته‌های علوم مهندسی، رباتیک است. علم رباتیک از چندین رشته مهندسی همچون مهندسی کامپیوتر، مهندسی برق و مهندسی مکانیک بوجود آمده است. علم رباتیک به پژوهش، توسعه و علمکرد ربات ها می‌پردازد و دانش‌آموخته‌های علم رباتیک درباره توانمندی‌هایی ربات ها و تلفیق آن با علوم و فناوری‌های دیگر پژوهش و تحقیق می‌کنند تا بتوانند ربات هایی منحصر به فرد برای انجام کارهایی خاص طراحی و تولید کنند.

بر خلاف تصور مردم که فکر می‌کنند ربات ها توانایی انجام همه‌ی کارها را دارند اما اکثر ربات ها به گونه‌ای طراحی شدند که در مکان‌های مشخص و ثابت با یک نوع فعالیت از قبل تعریف شده در کارخانه‌ها و محیط‌های صنعتی مشغول به کار هستند و در فرایند فعالیتشان توسط سیستم های کامپیوتری، برایشان برنامه نویسی شده است تا کارهایی را بصورت محدود اما منعطف انجام دهند. تمامی ربات ها حداقل از یک حافظه کامپیوتری برنامه نویسی شده برای بررسی و نظارت از عملکردشان تشکیل شدند اما در کنار خود، حسگرها و قطعات جانبی دیگری را به همراه دارند.

ربات ها با توجه به نوع فعالیتشان از نظر ظاهری با یکدیگر متفاوت هستند اما از نظر ساختاری درونشان باهم مشترک می‌باشند. در علم رباتیک، ربات ها از سه بخش اصلی تشکیل شدند که عبارتند از:

1. مغز
2. اجزای بدنه و قطعات مکانیکی
3. سنسور

علم رباتیک یکی از مهم‌ترین دستاوردهای علمی بشر در طول تمام این سال‌ها بوده است. علم رباتیک با گسترش و رشد روزافزون دانش بشریت، بصورت گسترده‌تری وارد زندگی روزمره انسان‌ها شده است و تغییرات چشمگیری در زندگیمان رقم زده است. ربات ها با توجه به استحکام و قدرتی که دارند و در اکثر مواقع تاثیری مثبت و حضوری دوستانه داشتند اما در برخی موارد هم تهدیدآمیز هستند؛ استفاده از ربات ها در تمامی حوزه‌ها باعث قدرتمندتر شدن صنایع گوناگون می‌شود.