برای جادی میرمیرانی…

قبل از هرچیزی که رسم هست، این را باید بگویم که این مقاله بصورت کاملا دلی برای جادی میرمیرانی نوشته شده است؛ برخی از متون این مقاله برگرفته از منابع معتبر و مصاحبه‌ها در وبسایت‌ها درباره جادی است و در انتهای این مقاله، دلنوشته‌هایی از افراد علاقمند به جادی و شاگردان او قرار داده شده است.

این مقاله در روزهایی نوشته شده است که در طول شبانه‌روز احساساتی را همچون ترس، خشم، غم، امید و دلتنگی را تجربه می‌کنیم. این نوشته را در لحظاتی نوشتم که یک چشمم خون و یک چشمم گریه است و همه‌ی ما لحظاتی را احساس کردیم که تا قبل از این اتفاقات در زندگی به چشم ندیده بودیم و احساس نکردیم.

می‌دانیم که این روزها بخشی از تاریخ پرافتخار ایران خواهد شد و برای نسل آینده سرزمینمان غرورآفرین است، رشادت و شجاعت نوجوانان و جوانان در این برهه از تاریخ ایران افتخارآمیز است. تاریخ همیشه در حال تکرار است و خودش را به ما یادآوری می‌کند و یادمان نرود که در این روزها بیشتر از قبل تاریخ بخوانیم و بدانیم که چه بر ما گذشته است، عبرت گرفتن و دانستن از آن چیزی که بر ما گذشته برای آینده‌مان بسیار مهم است.

جادی میرمیرانی، شاید کمتر کسی باشد در این روزها که این نام را نشنیده است! امیرعماد میرمیرانی معروف به جادی که یکی از فعالان حوزه آی‌تی است و همینطور یکی از افراد سرشناس اکوسیستم برنامه نویسی و نرم افزار ایران به حساب می‌آید. جادی برای بسیاری از افراد فعال در حوزه کامپیوتر، نماد یک فرد خوش انرژی و توانمند است که همیشه سعی داشته تا دانش خودش را با دیگران به اشتراک بگذارد.

اما چرا جادی؟ به گفته‌ی امیرعماد میرمیرانی که در وبسایت شخصی خودش نوشته است:

جادی یک اسم مستعار است. البته نه به معنی مخفی بودن. من در دنیا دو تا جادی بیشتر ندیدم و در نتیجه جادی برام شده یک امضا. جادی معنی خاصی هم نداره. یعنی نه اینکه نداشته باشه، معمولا نمیگم.

جادی متولد سال ۱۳۵۶ است و در حدود ۲۰ سال سابقه کاری در زمینه آی‌تی دارد و تا به امروز با شرکت‌های تکنولوژی بسیاری در ایران همکاری داشته است. تحصیلات وی در مقطع کارشناسی در رشته مهندسی برق (مخابرات) دانشگاه خواجه نصیر بوده است و در مقطع کارشناسی ارشد در رشته جامعه شناسی دانشگاه علامه طباطبائی ادامه داده است. جادی میرمیرانی در اکوسیستم تکنولوژی ایران معروف به هکر خندان، برنامه نویس خوشحال و مدیر سیستم است که با دانش بسیار زیادی که در زمینه برنامه نویسی و نرم افزار دارد توانسته در حوزه امنیت و شبکه فعالیت کند.

از مجموعه فعالیت‌های جادی که باعث محبوبیت او شده است، دوره‌های آموزشی که در زمینه برنامه نویسی دارد می‌باشد. جادی در تمامی دوره‌های آموزشی خود همچون دوره لینوکس و دوره برنامه نویسی پایتون سعی داشته و تلاش کرده است تا مطالب را به جذاب‌ترین شکل ممکن آموزش دهد. جادی تا اکنون در حدود بالای ۵۰ هزار شاگرد داشته است که دوره‌های آموزشی وی از طریق کانال یوتیوبش و سایت‌های آموزشی همچون مکتب خونه، فرادرس و GoToClass در دسترس قرار دارد.

جادی در بخشی از معرفی خودش در وبسایتش اینگونه نوشته است:

من برق / مخابرات خوندم و بعد فوق لیسانس جامعه شناسی. چیزهای خیلی زیادی رو در دنیا دوست دارم. یک گیک هستم و یک هکر. نه به معنی دزدی پسورد و ایمیل مردم. به معنی عشق به دونستن و عشق به تحقیق درباره خیلی از چیزهایی که می بینم و می‌شنوم. اگر بخوام علاقه‌مندی‌ درجه یکم رو نام ببرم باید بگم آزادی. در درجه دوم می‌رسیم به مشتقات آزادی که می‌شه آزادی بیان و سیستم‌عامل گنو/لینوکس. کامپیوترها و شبکه‌ها همیشه به خاطر خواصشون برام جذاب بودن. تفننی اسکریپ‌نویسی می‌کنم (پرل، پایتون یا هر چیز دیگه) و می‌خونم (کتاب، وب‌سایت‌ها و تقریبا هر چیز دیگه).

جادی از مسیر ورودش به دنیای کامپیوتر و برنامه نویسی می‌گوید که ازعلاقه شخصی شروع شده و حمایت خانواده‌ باعث شده است تا از بچگی با کامپیوترها بزرگ بشوم، تقریبا از شش سالگی یک کامپیوتر قابل برنامه نویسی داشتم و در زمان تحصیل تا مقطع راهنمایی با زبان سی شارپ کار می‌کردم؛ در مقطع دبیرستان وقتی که اولین شبکه‌های کامپیوتری به ایران رسیده بود با افرادی آشنا شدم که باعث آشنایی من با لینوکس شدند و ماجرا ادامه داشت که با زبان برنامه نویسی پایتون آشنا شدم و تصمیم گرفتم که یادگیری و آموزش آن را شروع کنم.

بسیاری از ما جادی میرمیرانی را با پادکست معروفش به نام «رادیو گیک» که از سال ۱۳۹۴ همیشه بصورت ویدیوکست روی کانال یوتیوبش منتشر می‌کند می‌شناسیم، جادی در تمامی اپیزودهایش با موضوعات متفاوت و جذابی که انتخاب می‌کند سعی دارد تا نگاه ما را به دنیای اطراف خود در بحث فناوری و تکنولوژی دقیق‌تر کند و آگاهی‌مان را افزایش دهد. جادی معتقد است برای پیشرفت، آسانسور وجود ندارد بلکه ‌باید قدم به قدم رشد کرد.

درمورد پادکست رادیو گیک جادی باید به این اشاره کرد که جادی میرمیرانی یک گیک به تمام معناست و از طرفی عاشق جامعه شناسی است. رادیو گیک توانسته است دو موضوع تکنولوژی و جامعه شناسی را با هم ترکیب کند و نگاهی متفاوت به دنیای تکنولوژی از دید جامعه شناسی داشت. در رادیو گیک، جادی به موضوعاتی اشاره می‌کند که در نوع خودش خاص و منحصر به فرد است، بطور مثال جادی در رادیو گیک بررسی می‌کند وقتی تکنولوژی جدیدی ارائه می‌شود، چگونه بر زندگی ما تاثیر می‌گذارد یا اینکه وقتی یک قانون جدیدی در حوزه تکنولوژی تصویب می‌شود بر جامعه ما چه تاثیری دارد. در نهایت نگاه متفاوت جامعه شناسی جادی به دنیای فناوری و تکنولوژی باعث شده است که پادکست رادیو گیک به عنوان یکی از معروف‌ترین و پرمخاطب‌ترین پادکست‌ها در ایران شناخته شود.

مطرح شدن شخصیت جادی میرمیرانی از زمان شروع وبلاگ نویسی در ایران بوده است؛ یکی از اهداف او در وبلاگش، اطلاع‌رسانی و آگاه‌سازی در مورد موضوعاتی همچون

• امنیت و حقوق دیجیتال
• دسترسی به ابزارهای جدید در حوزه کامپیوتر و اینترنت
• برنامه نویسی و نرم افزار
• لینوکس و جامعه نرم افزار آزاد و متن باز
• بلاکچین و بیت کوین
• شبکه و LPIC

بوده است.

جادی میرمیرانی از افرادی بود که بصورت علنی، مخالفت خودش را در مواجهه با طرح صیانت اعلام کرد و در رابطه با این موضوع تلاش کرد تا بصورت شفاف آگاهی‌رسانی کند. جادی در ویدیویی که در کانال یوتیوبش در رابطه با شرکت ابرآروان منتشر کرده است، بصورت مشخص درباره این شرکت شفاف‌سازی کرده و توضیح داده است که این شرکت در ایران، چگونه بستر فیلترینگ را فراهم می‌کند.

از دیگر فعالیت‌های جادی میرمیرانی میتوان به ترجمه کردن کتاب اشاره کرد، او کتاب «فقط برای تفریح» زندگینامه لینوس توروالدز را به فارسی ترجمه کرده است و نسخه فارسی آن را بصورت رایگان منتشر کرد. علاوه بر این فعالیت رسانه‌ای با روزنامه اعتماد داشته است که بصورت هفتگی در ستون «جامعه مجازی» مینوشت و همکاری داشته است. از برندگان بیست و دومین دوره جایزه ترویج علم ایران میتوان به جادی میرمیرانی اشاره کرده است.

جادی معتقد است که در مسیر یادگیری و پیدا کردن علاقه، باید بصورت زیگزاگی حرکت کرد تا فهم و سوادش از چیزهای مختلف و متفاوت بصورت تقاطعی باشد، بطور مثال برنامه نویسی که آشپزی دوست داره، مهندس مخابراتی که نویسندگی میکنه، معماری که هوش مصنوعی بلده و شاعر و نویسنده‌ای که دیتابیس میدونه! تمامی این مواردی که بهش اشاره کردم باعث می‌شود تا زندگی شادتری داشت و فرصت‌های موفقیت بیشتری رو بصورت دقیق‌تر پیدا کرد.

جادی می‌گوید خیلی اوقات ممکن است از حرف‌های من سوءبرداشت شود ولی من آدم ضد تخصص نیستم! بلکه می‌گویم اتفاقا باید هر آن چیزی که یاد می‌گیریم را بصورت دقیق یاد بگیریم ولی در مقابل هم افرادی هستند که فقط یک بخشی را از یک کاری بلدند و یاد می‌گیرند که این مورد هم اصلا بد نیست اما من شخصا آن را نمی‌پسندم و دلخواه من نیست. جادی در ادامه می‌گوید من دوست دارم که حق انتخاب‌های زیادی در زندگی، کار و جامعه داشته باشم تا بتوانم بهتر رشد کنم و در مسیر موفقیتم راحت‌تر حرکت کنم و به دنیاهای مختلفی و چیزهای متفاوتی سرک بکشم!

جادی میرمیرانی در رابطه با تهدید مسیر پیشرفت یک برنامه نویس به موضوع جالبی اشاره کرده است و می‌گوید «از خود جلو زدن» برای یک برنامه نویس به شدت خطرناک است! یعنی فرد به نوعی خودش را نشان دهد که در واقعیت نیست، مثلا بگوید فلان کار را بلد است اما هیچ چیزی از آن نداند، مثلا ادعا کند که می‌تواند فلان چیز را بسازد یا ساخته است اما هیچ چیزی از زیرساخت آن نداند. این اتفاقات با کپی‌برداری کردن یا بلوف زدن هیچ فرقی ندارد، چرا که این کار در عمل باعث می‌شود که فرصت یادگیری ایجاد نشود و فرد یک توهم دانستن داشته باشد و در نهایت منجر به دروغگویی‌های بیشتر می‌شود.

برخی از ما جادی را با دوره معروفش به نام دوره لینوکس می‌شناسیم، جادی درباره آموزش دوره لینوکس می‌گوید که من همیشه سعی داشتم در ابتدا خوب یاد بگیرم تا بتوانم خوب یاد بدهم. لینوکس برای من مثل کشف بود! سیستم عامل لینوکس که به ما اجازه می‌دهد تا بصورت مستقیم‌تری به اینترنت وصل بشویم البته که سیستم عامل ویندوز هم میتوان این کار کرد ولی با لینوکس بصورت پیش فرض، به راحتی میتوان کار کرد

جادی درباره لینوکس می‌گوید به شما اجازه می‌دهد تا فضای راحت‌تری در دنیای اینترنت داشته باشید. در فضای اینترنت، اکثراً تمام سرویس‌هایی که فعال هستند با لینوکس کار می‌کنند و افرادی که با سیستم عامل لینوکس آشنا هستند، درک بهتر و دقیق‌تری از چگونگی کار کردن اینترنت دارند، بلد بودن لینوکس به شما یاد می‌دهد که بدانید نقش سوپرکامپیوترها در مدیریت اینترنت چگونه است. جادی برای شروع یادگیری لینوکس می‌گوید فقط نصب کردن،‌ تست کردن، تلاش کردن و دنبال راه حل گشتن می‌تواند شما را در مسیر یادگیری آن قرار دهد. جادی در رابطه با یادگیری لینوکس می‌گوید می‌توانید در وبلاگ من از سمت چپ وبسایت از بخش «راهنماهای شروع» آغاز به یادگیری لینوکس کنید.

یکی از دغدغه‌های هر برنامه نویسی در دنیای امروزی این است که بتواند خودش را به دیگران معرفی کند و افراد مختلفی او را بشناسند و در همین رابطه جادی می‌گوید که هر برنامه نویسی که می‌تواند شناخته‌تر شود به شرطی که مشارکت بیشتری داشته باشد یعنی چیزهایی که یاد می‌گیرد را با دیگران به اشتراک بگذارد و یاد بدهد، در حل کردن باگ‌های دیگران از طریق فروم‌های پرسش و پاسخ به آن‌ها کمک کند، در فضای اینترنت وبلاگ نویسی کند و تجربیات خودش را به اشتراک بگذارد. اگر برنامه نویسی قصد دارد که شناخته بشود باید صبورتر باشد و بیشتر حوصله کند و در این مسیر وقت بیشتری بگذارد.

جادی در رابطه شناخته‌تر شدن خودش اینگونه می‌گوید که من حداقل به مدت ۱۵ سال بصورت منظم می‌نویسم، آموزش می‌دهم و یاد می‌گیرم و به طبع هرکس دیگری هم که جای من بود احتمالا تا به الان در این بازه زمانی شناخته شده می‌شد، البته این نکته را هم بگویم که من در جای خاصی نیستم و حرفم بیشتر از بقیه فکر نکنم اهمیت داشته باشد اما بطور کلی استمرار داشتن خیلی مهم است و همیشه سعی کردم مطالبی را که بلد هستم بصورت دوستانه و شاد به دیگران منتقل کنم.

اما حرف آخر…

این صحبت‌ها و حرف‌های جادی میرمیرانی، مجموع گزیده‌ای از مصاحبه‌های او در سایت‌های مختلف بود که بصورت یکپارچه، منظم و خلاصه در کنار هم جمع‌آوری شد تا بتوانم شخصیت تاثیرگذار جادی میرمیرانی به دیگران معرفی کنم تا افراد با آگاهی بیشتری و نگاه بهتری او را بشناسند. این مقاله دائما در آینده بروزرسانی می‌شود. اگر مصاحبه‌ای را در رابطه با جادی خواندید و جالب بوده است از طریق ایمیل info@amir.today با من به اشتراک بگذارید تا در صورت نیاز به مقاله اضافه کنم. در انتها دلنوشته‌های دوستان و شاگردان جادی میرمیرانی با شما به اشتراک می‌گذارم.

دلنوشته‌های شما برای جادی میرمیرانی

علی اصغر نوشته:
جادی معنای کلمه است که امیرعماد به آن معنای حقیقت وجودی فردی بخشیده، آزاده آزاد و بزرگ، کسی که در کنارش آدم احساسی خستگی نمی‌کند، کسی که خوب عطش‌ها بر‌طرف می‌کند، در کنار او قطعا فقط به دانش آدمی افزوده نمی‌شود بلکه در کنار او درس‌های انسانیت می‌شود آموخت. جادی سبک شیرینی از زندگی آزادگی و محبوبیت است.

محمدقاسم نوشته:
جادی جان، این چند وقت جات خیلی خالیه.

امین نوشته:
هروقت اسمی از جادی میاد یاد این جمله قشنگش که همیشه انتهای هر ویدیو یا پادکستش میاورد می‌افتم «خندون باشید، جادی بودم». شعار و هدفش همیشه مشخص بود؛ شعار و هدفش یه کلیشه سیاسی نبود. اون برای مخاطبینش خوشحالی از ته دل رو میخواست. انتقاد می‌کرد چون معتقد بود انتقاد باید جزئی از هر سیستمی باشه. آموزش می‌داد چون جامعه‌ای بدون دانش، جامعه‌ای در کما فرو رفته هست که نمرده اما قادر به زندگی کردن هم نیست. جامعه ما به جادی و جادی‌ها نیاز داره.

محمد نوشته:
جادی عزیزم خیلی حرف‌ها باهات دارم اما کوتاهش می‌کنم. یادمه وقتی دوره گیتی که منتشر کردی رو دیدم و بهت ایمیل دادم که ازت تشکر کنم و خیلی سریع جواب دادی و گفتی امیدوارم توام به بقیه یاد بدی یا هر بار که بهت ایمیل می‌دادم خیلی با عشق جواب می‌دادی، امیدوارم این روزا هم تموم بشه و به زودی ببینیمت که با همون انرژی همیشگی بهمون یاد میدی.

دیاکو نوشته:
برای مردی که تو سیاه‌ترین روزها امیدوار نگهمون داشت، یادمون داد ترسیدن معنایی در زندگی آزاد نداره، مردی که هر جایی نور لازم داشتیم چراغ راهمون شد، امیدوارم به شنیدن دوباره صدای پرانرژیت هنگام گفتن “خب سلام جادی هستم از جادی دات نت…”

فاطمه نوشته:
جادی همون آدمیِ که ماهی رو دستت نمیداد ولی ماهی‌گیری رو خوب بهت یاد می‌داد، خیلی دوست دارم یه روزی از نزدیک ببینمش، ما به بودن انسان‌هایی مثل جادی نیازمندیم🖤

امیرحسین نوشته:
جادی اولین استاد برنامه نویسی من بود و با اینکه تا الان هیچ برخوردی باهاش نداشتم اما شیفته طرز تفکر و نوع دیدش نسبت به مسائل مختلف شدم. همیشه توی حل باگ‌ها و مسائل با خونسردی کامل راه خودش رو پیدا می‌کنه و هر روز هم به دنبال ارتقا دادن خودش هست. این خاک و بوم به جادی‌ها برای رشد و ترقی نیازمنده پس برای آزادی جادی‌ها از زندان ظلم و ستم هشتگ میزنیم که #جادی_را_آزاد_کنید

آرین نوشته:
برای گیک‌ترین فردی که من شناختم، برای دوچرخه سواری که عاشق کامپیوتره، برای تمام لحظاتی که از بودن جادی در جامعه برنامه نویسی ایران خوشحال شدیم

پارسا نوشته:
درود بر استادی که در زمینه علمی و در زمینه اخلاقی همیشه الگوی ما بوده و هست و خواهد بود. زنده باد آزادی

فرنام نوشته:
سلام و وقت بخیر جادی عزیز، من خیلی تورو دوست دارم و عاشق کارت و شخصیتت هستم، انشاالله به سلامتی آزاد میشی و میری از اینجا ولی توروخدا بیا پادکستم توروخدا بذار باهات مصاحبه کنم توروخدا من خیلی میخوام تو پادکستم باشی لطفا

میلاد نوشته:
من یک معمارم، کسی که شاید حوزه تخصصیش زیاد مرتبط نباشه اما من بیشتر ازین که جادی عزیز رو دنبال کنم، یاد گرفتم. میشه گفت من مدیون جادی هستم چرا که با جمله خلاق باشید های پایان ویدیوها چنان مسیری که الان هستم رو تحت تاثیر خودش قرار داد که به جرات میگم مدیونش هستم؛ برای همه جادی های سرزمینم

فریبا نوشته:
جادی عزیز برای من یه معلم نمونه است… ازش خیلی خیلی یاد گرفتم با اون تدریس خاص و شیرینش و حتی از لحاظ شخصیتی هم برام الگو هست و این چند روزه واقعا نگرانشم و امیدوارم هر چه زودتر خبر سلامتیشو بشنویم، در پناه حق

فواد نوشته:
جادی بهم یاد داد از اشتباه کردن نترسم و اشتباه رو جزئی از یاد گرفتن بدونم

سجاد نوشته:
این روزا یکی از راه‌های بازداشت شدن اینه که از یک حدی باهوش‌تر، شجاع‌تر و شریف‌تر باشی. به امید سلامتی و آزادی بهترین معلم برنامه نویسی ایران، هکر خندون و خوش قلب.

ارشیا نوشته:
جادی اولین اسمی نبود که در زمینه برنامه نویسی می‌شنیدم. ایشون یکی از بهترین دبیر‌های من بودن و هستن… من رو به بهترین حالت ممکن برای راهی که میخواستم پیش برم راهنمایی کردن، برعکس خیلی از دبیران دیگه ایشون تمام سوالاتم رو از طریق ایمیل جواب میدادن. به لطف راهنمایی‌ها و تدریس ایشون هست که من دارم پیشرفت می‌کنم… امیدوارم حالشون خوب باشه 🙂

محمد نوشته:
جادی جز استادی با سواد مثل یه دوست هم بود. از سمت خیلیا طرد شدم اما جادی بود که حمایت کرد و باعث شد امیدوارشم.

امیرمحمد نوشته:
اذا ملک الاراذل هلک الافاضل یعنی اینکه افرادی مثل تو تو زندان باشن ولی افرادی مثل مومن نسب راس کار! جادی عزیزم بهتره بدونی ما همه مدیون تو و صدای تو هستیم امیدوارم آزاد بشی و دوباره رادیو و خنده‌های بامزت رو بشنویم

بهناز نوشته:
به امید آزادی جادی و آزادی ایران؛ رای جادی که کد انسانیت، شجاعت و شرافت رو هم بهمون یاد داد.

امید نوشته:
برای پای‌جادی…

پارسا نوشته:
مطمئن هستم همه‌ی ما خوشحالیم که ایران یکی مثل جادی رو داره، به امید آزادی ایران و جادی…

مسیح نوشته:
برای کسی می‌نویسم که همیشه لبخندش امید خروار خروار نوجوان و جوانی بود که در این کشور با آموزه‌های او با کیبورد کامپیوتر بیشتر آشنا شدند و روزانه نه چند دقیقه بلکه چندین ساعت کد می‌زدند. برای کسی که همیشه تی‌شرت به تن داشت و می‌خندید… کسی که هر جمله‌اش مشخص بود دلی پر از درد ولی پر سودا دارد اما باز هم می‌خندید، برای جادی برای خنده‌های مردونه معلم مجازی هزاران جوان ایرانی…

تکتم نوشته:
جادی: پر انرژی، منطقی، بافکر و پرحس خوب… درسته تمومی کلاسات آنلاین بوده برام اما هیچوقت با کلاس حضوری فرقی نداشته تو پدر همه ما تو زبان برنامه نویسی و بس. باشد که ما بچه‌های خوب تو باشیم. خیلی نگرانتیم… تفاوت شما با بقیه اینکه اسمت بِرندِ و اینکه فوق العاده شما رو از بقیه جدا کرده. به امید آزادیت و خندهات و انرژیت

محمدحسین نوشته:
برای جادی که جدا از علمش، شریف و شاد بودن رو ازش یاد گرفتیم

فاطمه نوشته:
نوشتن برای من سخت‌ترین کار دنیاست. خیلی فکر کردم که بتونم انقدر شفاف بنویسم که تمام دل نگرانی‌هام و استرس‌های این چند وقت رو نشون بده. جادی از روزی که خبر دستگیری تو رو شنیدم پر از بهت و خشم و اضطراب بودم. اینکه حالت خوبه؟ باهات درست رفتار میشه؟ جادی تو کاری نکردی جز آگاهی دادن به ما. اگر تقاص آگاهی دادن، بی‌چشم داشت کمک کردن و خدمت به مردم این هست، ما درسمون رو خوب یاد گرفتیم! ما چشم انتظاریم تا تو برگردی، هر روز و هر لحظه به فکرتیم .جادی ما صدای تو هستیم…

مریم نوشته:
اولین بار شما رو تو دوره پایتون مکتب خونه دیدم،ن میشناختمتون، قبلش دوره‌های دیگه با اساتید دیگه دیده بودم اما استاد هیچکدوم این دوره‌ها اندازه شما برام جذاب نبود که برم تو اینستا و یوتیوب پیداش کنم، روز به روز بیشتر باهاتون آشنا شدم به جز کامپیوتر، شخصیت دلنشین و پر از انرژیتون برام خیلی الهام بخش بوده همیشه، دوچرخه سواری، کتاب خوندن، یادگرفتن در مورد چیزایی که شاید پولی هم ازشون درنیاد، شما بهم نشون دادین یه آدم میتونه تو همه جنبه‌های زندگیش یه کاری کرده باشه و الان من یه برنامه نویس کوچیکم که هر روز داره چیز یاد می‌گیره، یه دونده‌ام که تو فکر شرکت تو مسابقات استانیه، یه رفیقم که از قبل خیلی بیشتر دوستاشو می‌بینه و همه اینارو مدیون شمام، امیدوارم یه روز از نزدیک ببینمتون، روزی که آزادی دیگه رویا نباشه.

شهریار نوشته:
یادمه اولین باری که بهت ایمیل زدم و سوال پرسیدم هیچوقت فکر نمیکردم جواب بدی به من. آدمی که غرور براش معنی نداشت. من از طریق ایمیل مکاتبات زیادی داشتم باهات جادی و واقعا لحن راحت صحبتت و خودمونی بودنت و همچنین نترس بودن و بی‌پروا صحبت کردنت چیزی بود که در افراد دیگه‌ای در درجه علمی تو مشاهده نکرده بودم. استادی هستی که میبالم و افتخار میکنم که شاگردت بودم. توی این چند روزی که دستگیر شدی دلم تنگ شده واسه صدای خب سلام جادی هستم… هستم. دوباره دلم میخواد جادی خوشحال و پر انرژی رو ببینم. فقط میتونم بگم افتخار جامعه برنامه نویسان شدی با گفتن حقایق و مبارزه برای آزادیت. هممون میدونیم که میترسن از دانشت و آگاهی رسانیت. جرم دستگیریت انسانیت بود جادی جان ❤️ مطمعنم میای بیرون از زندان و آزادیتو جشن می‌گیریم.

علی نوشته:
جادی عزیز امیدوارم تا سالیان سال، هر زمانی که محتوای تکنولوژی یا برنامه نویسی رو می‌بینم یا می‌شنوم، با این جمله مواجه بشم‌: خب سلام جادی ام و… دنیا به افرادی مثل جادی بیشتر نیاز داره؛ افرادی که انسان‌اند.

فروتن نوشته:
چه کسانی را بیشتر از همه دوست داری؟ جادی و مگی(همستر دوستمان)
جادی برای من شاید از آنجا شروع شد
و شاید از زمانی بعد اوین که آتش گرفت
صبح روی تخت هراسان نشسته بودم و گفتم:” جادی نه، خدای من! خواهش می‌کنم جادی نه.”
همانطور که خودت گفتی ، در یاددادن در ایران بخیل نبودی
بی چشمداشت و توقع گفته هر آنچه را که می‌دانسته و آنقدر هم با کیفیت بوده که مثلا اگر کسی بخواهد پایتون یاد بگیرد برای شروع پیشنهاد همه دوره مکتب‌خونه جادی است
و اینکارها را طوری انجام دادی که انگار طبیعی‌است
انگار واقعا باید همینطوری بود
نه از الگو بلکه از الگوبرداری گفتی و قهرمان نساختن
در روزهایی خیلی تاریک صدای رادیو گیک می‌آید در پس زمینه که درباره لزوم خوب بودن می‌گوید وقتی که شرایط سخت است
رادیو گیک از جاهایی بود که چیزهایی را می‌شنیدیم از جایی که انتظارش را نداشتیم اما انگار در همان لحظه واقعا شنیدنش لازم بود
گفتی : “قلب شکستن جدیه شما میتونید از قلب شکستگی حتی بمیرید”
و جسد من این کلمات را نوشت وقتی که واقعا مرده بود
ما از کتاب تا دیدگاه کلی تا چیزهای خیلی سختی که از هک کردن نمی‌فهمیدیم را هم به واسطه جادی دیدیم
و چیزهایی نیاز به معرفی ندارد انگار
مثل جادی
و برای جادی

کوشا نوشته:
جادی عزیز، الان که این دلنوشته رو برات می‌نویسم‌، مثل باقی هموطنان خودم‌، رمقی برای انجام هیچ فعالیت مثبتی در راستای بهتر شدن زندگیم ندارم؛ اوایل دوره ی ماشین لرنینگ بودم که اتفاقات داخل کشور جریان پیدا کرد و بعد از چند روز اخبار دستگیری تو به گوشمان خورد. دلسردی در جای جای وجود امثال من ریشه کرده و تا فردای آزادی و آگاهی ، ریشه کن نمیشه. در اخبار آتش سوزیِ اوین بی وقفه نگران تو و باقی دوستانمون بودم و امیدوارم که سالم و سلامت برگردی و تمام پیام هایی که دوستانم برات فرستادن رو بخونی و انرژی بگیری. تو برای ما علاوه بر استاد ، یک دوست و همراه هستی و باوجود اینکه هیچ هم صحبتی و دیدار و حتی کوچک‌ترین اشنایی با ما نداشتی ، ما دوستت داریم.

علی اکبر نوشته:
جادی یکی از دلایل علاقه من به برنامه نویسیه، میتونم بگم مسیر زندگیم، مسیری که توی زندگیم داشتم بعد از آشنایی با جادی عوض شد و بنظرم جادی تنها استاد واقعی هست که داشتم. هم ازش درس یاد گرفتم، هم انسانیت و شرافت. بی‌نظیره.

سحر نوشته:
من مدت کمی هست که شمارو میشناسم اما تو این مدت انقدر از بزرگی شما شنیده ام که خیلی از صمیم قلبم شمارو دوست دارم و خیلی نگرانتون هستم . امیدوارم هرچه سریع تر پیش ما برگردید و همیشه سالم و سلامت باشید .

سوگند نوشته:
اولین بار با پادکست سینگولاریتی شمارا شناختم و همان یک ساعت کافی بود تا شما بزرگترین و الهام بخش ترین فرد زندگی من شوید روزی نیست که صدای دلنشین شما در خانه ما پخش نشود شما درس های زیادی به من آموختید از جمله برنامه نویسی پایتون، آشنایی با نتورک و از همه مهمتر درس زندگی، به من آموختید که در زندگی به هیچ مشکلی سخت نگیرم و آن را با آرامش حل کنم و با روحیه ای مثبت و پر از انرژی به سمت اهدافم بروم حال امروز با اینکه چیز زیادی ندارم اما همان داشته ی کوچک و علم کمی که دارم هم به خاطر شماست محبت شما به همه ی ما جبران ناپذیر است و همه ی ما

پیکاسو نوشته:
اولین بار جادی رو ۹-۱۰ سال پیش توی همایش جشن انتشار اوبونتو ۱۳.۰۴ دیدم. قبل از اون از انجمن اوبونتو می‌شناختمش و وبلاگش رو دنبال می‌کردم. آدم باحال و باسواد و دوست‌داشتنی که همیشه می‌گفت: “وحشت و غم اصلی‌ترین اَبزار سرکوبه. برای القای شکست، تنها چیزی که لازمه به ما بدن،‌ ترس است و تنها چیزهایی که از ما میگیرن، روحیه و دوستی.”
جادی می‌تونست خیلی راحت مهاجرت کنه یا حتی اگه می‌مونه، چرخ‌دنده‌ی ماشین سانسور و فیلتر و سرکوب بشه. اما تصمیم گرفت از آزادی بگه و دانشش رو نشر بده و شرافتمندانه زندگی کنه و الآن هم داره هزینه‌ی زندگی شرافتمندانه در این کشور رو می‌پردازه.
یادمون نره، که ‎جادی ما رو آگاه میکرد، جادی پر از آموزش ِ بی‌منت بود، جادی پر از شور زندگی در ایران بود… در این روزها که هزاران اتفاق و بلا بر سرمون میاد، اگه یادمون بره که انسان‌های شریف اطرافمون رو بدون هیچ توضیحی برده‌ن، خیلی بی‌معرفتیه.
جادی شرافت و شجاعتش زبانزده و حقش نیست توی زندان باشه. با اینکه این روزها که به زندان افتادن نشان از ایستادگی در سمت درست ماجرا داره، امیدوارم هرچه زودتر آزادیش رو به دست بیاره.
برای اینکه دوباره “سلام، ‎جادی هستم” رو بشنویم

حسین نوشته:
اولین بار با دوره گیت و گیت هاب باهات آشنا شدم و اون تیکه کلام معروف سلام جادی ام. چند روز پیش یه نفر پرسید چجوری گیت هاب یادبگیرم با بغض گفتم دوره جادی رو ببین. چقدر می‌تونه یه انسان مفید باشه که ارزش خلق کنه و وقتی خودش نیست هم بقیه ازشون استفاده کنن و همچنان یادبگیرن. خیلی دلمون واست تنگ شده.

پرنیان نوشته:
هیچی جذاب‌تر از این نیست که مشتاق آموزش دیدن از کسی باشی که با تمام وجود به کارش عشق داره و تک تک حرفاش بهت امید میده، خستگی ناپذیره و با صبر و کنجکاوی مسیرو هموار میکنه.